Ang Kislap Ng Tala

Halina’t masdan ang umagang sisilay;

Pag-asa’y nag-aabang at nag-iintay.

Kasabay nito’y ating kilos at gawa;

Upang makamtan ang buhay ng ginhawa.

Minsan tayo ay nagkakamali sa buhay;

Hindi hudyat para sumuko sa buhay.

Hudyat para matuto sa maling nasa;

Hangaring buksan ang pinto ng pag-asa.

Pag-asang tungo sa purikit ng karimlan;

Pangamba at takot ay walang pagsidlan.

Pagkat ilaw na dala ay kakarampot;

Tapang, taglay tungo sa daang makipot.

Gabay ay mataimtim na panalangin;

Umasang makamit at pagpapalain.

Kailangan ng buong husay na gawa;

Pagkat nasa Diyos ang tunay na awa.

Bulwagan ng pag-asa ay hihiyaw;

At ang kislap ng tala ay mag-iilaw.

Liliwanag ang madilim na pag-asa;

At kamtan ang tunay na pag-asa.