Ending the Algos

An Internet Love Affair.

Balang Araw

Balang araw hindi na ako luluha habang pinagmamasdan ka
 Sa larawan ng puno ng ating alaala at pangarap
 Balang araw hindi na ako hihikbi habang pinakikinggan
 Ang ating musika na himig nating dalawa

 Balang araw hindi na ako matutulala sa kalumbayan
 Habang ako ay nasa ating paboritong lugar
 Balang araw masisilayan din ang aking mga ngiti 
 At sigurado ako na di na ikaw ang dahilan ng aking mga ngiti

 Ikaw man ang dahilan ng pagkaguho ng aking mga pangarap
 Huwag kang mag-alala babangon ako at mangangarap muli
 Sisiguraduhin ko na di na ikaw bahagi nito
 Balang araw mangangarap akong muli para sa sarili ko

 Hindi na hihinto ang mundo ko para hintayin ka pang bumalik
 Balang araw kusa nalang akong maglalakad
 Hindi dahil sa pagod na akong hintayin ka
 Kundi dahil ito ang nararapat, tunguhin ang aking landas
 Na wala ka upang paglalakbay ko’y matagumpay
 Gaya ng nais ko.
 Balang araw!

Why

When I learned
to wait,
Why you didn’t come?

When I learned
to be patient,
Why you give up?

When I learned
to love you,
Why you shun?

When you know
I loved you,
Why you loved someone?

This is an English version of “Bakit”. More power and Godbless. Keep safe always. – SnowHearT

Unsent Goodbye

Midnight of shattering life
Mesmerizing our memories
Hidden deep in my heart
Tears are overflowing in sadness

Remembering you tonight
Whispering in my heart
The calmness that you gave
Through my darkest days

Wondering where are you now
You leave without any footprints
You walk away silently
For no reasons behind

You left unsaid
My tears drop silently
Words are falling apart
Even my unsent goodbye

Maaari Ba???

Maaari bang samahan mo ako
na lakbayin ang baybayin na ito
na magkahawak ang ating mga kamay
at pinakikinggan ang alay kong tula sayo.

Maaari ba?
na magpanggap kang masaya
na kapiling ako.

Maaari ba?
na magpanggap kang mahal
mo ako kahit sandali lang.

???

Maaari ba na pakinggan mo?
ang bawat pintig ng aking puso
na tanging ikaw ang ritmo
sa isang musika na ikaw ang himig.

Maaari bang hiramin ko
ang kapirasong oras mo
at ialay mo muna ito sa akin
kahit sa sandaling segundo.

Maaari ba?

???

Sapagkat sa bawat oras na nalalabi ko
dito sa mundong ibabaw
ay humahaba at pakiwari ko’y
mahaba pa ang ilalagi ko dito.

Sapagkat sa bawat pintig ng aking puso
ay maaaring maupos gaya ng kandilang may sindi
at sa tuwing pakikinggan mo ito
yaring isang musikang tumutugtog
at saliw nito laan para sayo lamang.

Kung sakali mang ikaw
ay magpapanggap na mahal mo ako
pakiwari ko’y nasa alapaap ako
ninamnam ang makinang mong pagmamahal.

At sakali mang ako’y iyong samahan
na tahakin ang mahabang baybayin na ito
at pinakikinggan mo ang alay kong tula sayo
at magkahawak ang ating kamay.

Malugod kong tatanggapin ang pamamahinga
sa dulo ng baybaying ito.

Ako’y mamaalam na tangan ang saya at babaunin ang lahat ng lungkot at sakit.
Iiwan ang masasayang alaala
at umaasa ako na iyong ipagpapatuloy.

Sapagkat ako’y hahayo na,
Pagod na akong lumaban pa
ang sakit na gumugupo sa akin
at ang magpapahiwalay sa ating dalawa.

Huwag ka nang umiyak pa,
Tanggapin mo, na hanggang dito nalang ako.
Pagtangis mo sana ay ikubli nalang,
Huwag mo nang ipakita pa sa akin.

Maaari bang masilayan ko ang iyong mga ngiti
sa huling pagkakataon?
Hawakan mong mahigpit ang aking mga kamay
at hayaan mong kumawala ito
hanggang sa maupos ang aking paghinga.

Maaari ba? Mahal ko?